“Türkiye Siyasi Gündem Araştırması”
Kamuoyu yoklamaları halkın en çok ekonomi ve hukuksuzluklardan şikâyetçi olduğunu gösteriyor. İktidar konuşulmasını istemese de bu veriler muhalefetin nereye yığınak yapması gerektiğinin ipuçlarını veriyor.
Ekonomik kriz ve artan yoksulluğun tüm yükünü halkın sırtına bindiren iktidar yargı sopasıyla ayakta kalmaya çalışıyor. Tüm kamuoyu yoklamaları ülkenin en yakıcı sorununun açık ara farkla ekonomi, yoksulluk, geçim sıkıntısı ve işsizlik olduğunu gösterirken milyonlar açlık sınırının altında yaşamaya mahkum edildi.
Öte yandan 19 Mart operasyonlarıyla artan hukuksuzluklar, belediye başkanlarının cezaevine atılması, muhalefet belediyelerine atanan kayyumlar, yargı eliyle gerçekleşen irade gaspları da ülkenin bir diğer yakıcı sorunu.
Area Araştırma’nın 26 il, 87 ilçede toplam 2 bin kişiyle gerçekleştirdiği ağustos ayı “Türkiye Siyasi Gündem Araştırması” da halkın en çok ekonomi ve yargıdan şikayetçi olduğunu gösterdi. Katılımcılara “Hükümetin genel olarak ekonomi performansını başarılı buluyor musunuz?” sorusunun yöneltildiği ankette “Evet” diyenlerin oranı yalnızca 20,8’de kaldı. Bu soruya “Hayır” yanıtını verenlerin oranı yüzde 77 olarak geçekleşti. Yüzde 2,2 ise fikir belirtmedi.
Aynı araştırmada katılımcılara “Türkiye’de yargı sisteminin tarafsız ve bağımsız çalıştığına inanıyor musunuz?” sorusu da yöneltildi. Bu soruya “Evet” diyenlerin oranı 20,6’da kalırken “Hayır” diyenlerin oranı yüzde 75,8’e kadar çıktı. Yüzde 3,6 ise fikir belirtmedi.
MİTİNGLER YETMEZ
Bu iki veri aynı zamanda muhalefetin asıl yığınağının nereye yapması gerektiği sorusunun da yanıtı. Ana muhalefet partisi 19 Mart operasyonlarından bu yana hukuksuzluklara dikkat çekmek için ülke genelinde 50 miting düzenledi. Mitinglerin ana teması, yargı sopasıyla halkın iradesini gasp eden rejimin hukuksuzluklarını anlatmak, operasyonlarda turp ve ahtapot arayan iktidarın bugüne dek elle tutulur bir gerekçe sunamamış olduğunu halka göstermekti. CHP Bayburt’tan Konya’ya, Yozgat’tan Sivas’a, Maltepe’den Aydın’a dek ülkenin dört bir yanında düzenlediği mitinglerle bunu anlatmaya çalıştı. Mitinglerin coşku ve heyecanına bakarak bunda başarılı olduğunu söylemek de yanlış olmayacaktır. Ancak düzenlenen mitingler tek başına operasyonların durdurulmasına, hukuksuzlukların giderilmesine yetmedi.
ÇÖZÜM ORTAK MÜCADELEDE
Ekonomide yaşanan yıkım ise ülkenin en başat sorunu olmasına rağmen açlıkla sınanan milyonları ayağa kaldıracak, rejime karşı ortak mücadele yollarını açacak bir karşı duruş örgütlenebilmiş değil. Enflasyon karşısında eriyen asgari ücret, memur maaşlarına yapılan komik ara zam, emeklinin aldığı sefalet ücreti, artan kiralar ve masraflar yoksulluğu derinleştirdi. Sendikalarından demokratik kitle örgütlerine meslek odalarından sol ve sosyalist örgütlerine dek sınıfsal talepler etrafında ortak bir mücadele hattının inşa edilemeyişi rejime adeta nefes aldırdı. Bir yanda hukuksuzlukları ifşa ve protesto ederken diğer yanda ekonomik taleplerin taşıyıcısı olacak bir muhalefete her zamankinden daha fazla ihtiyacın olduğu görülüyor.
ÇERÇİOĞLU’NUN AKP’YE GEÇMESİ YANLIŞ
Area’nın araştırmasında tepkilere rağmen CHP’den AKP’ye geçen “Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu’nun AKP’ye katılması doğru mu?” sorusu da yöneltildi. Bu soruya “evet” yanıtını verenlerin oranı yüzde 31,3 olurken “hayır” yanıtını verenlerin oranı yüzde 60’ın üzerine çıktı. Yüzde 8’lik bir kesim fikir beyan etmek istemedi. Aydın’da Çerçioğlu’nun AKP’ye geçişinin ardından düzenlenen mitinge on binlerce kişi katılmıştı. Araştırmadan öne çıkan diğer başlıklar ise oy oranlarına ilişkin. “Bugün milletvekili seçimi olsa hangi partiye oy verirsiniz?” sorusuna verilen yanıtların oranları CHP 24,7, AKP 24, DEM 8, MHP 6,8, İyi Parti 5,6 olarak gerçekleşti.
