Aziz Nesin ile birlikte, 1976 yazında muhalefette olan Bülent Ecevit’in gezisini izlemek üzere Sovyetler Birliği’ndeyiz. Henüz adı tekrar St. Petersburg’a döndürülmemiş olan Leningrad’da haberleri nasıl göndereceğimizi konuşuyoruz. Telefaks gibi hizmetlerin olmadığı söyleniyor, soruyorum:
– Burada bir olay olursa ne yapılır?
Aziz Bey, müthiş mizahının imbiğinden geçmiş, kısa ve çarpıcı bir yanıt veriyor:
– Burada olay olmaz!
Evet otoriter rejimlerde olay olmaz, her şey iktidarın öngördüğü şekilde cereyan eder, tatsız sürprizlere yer yoktur, iyi vatandaş olur; direktiflere uyarsan hiçbir şeyden korkup çekinmene gerek yoktur. Devlet seni, kendininki de dahil her türlü şiddetten korur.
Bu güvence zincirini kıran olaydan iktidar hoşlanmaz. Hele hele, düzenin aksaklığını gösterir olaylardan hiç hoşlanılmaz.
***
Son olarak Esenyurt’ta iki kişinin herkesin gözü önünde taranarak öldürülmeleri olayı toplumda, biat etmiş olanlar da dahil olmak üzere kimsenin her yerde egemen olan şiddet karşısında güvende olmadığı duygusu yarattığı için büyük tepki gördü. Gerçekten mermilerin leblebi, çekirdek gibi etrafa saçıldığı, kanın su gibi aktığı bir Quentin Tarantino filmi izlerken hoşa giden görüntülerin insanımızın günlük hayatının bir parçası haline gelmesi sokaktaki adamı tedirgin eder oldu.
Esenyurt olayı, yaşamımızın her yanının şiddet dolu olduğunun ayırdına varmamıza neden oldu.