Ozan Gündoğdu : Çözüm emekliye maaş vermemek mi?
Son 20 yılda ülke nüfusu yüzde 32 artarken, 65 yaş üstü nüfus yüzde 119 yükseldi. Yaşlanan nüfus, sosyal güvenlik sistemini giderek zorluyor.
Cumhurbaşkanı 70 yaşında. Buradan hareketle “Erdoğan iktidarının son demlerini yaşıyoruz” demek yanlış olmaz. Daha doğru ifadeyle, Erdoğan bir 21 yıl daha kalmayacak başımızda. Belli ki, yaşadığı sürece iktidarda olacak ancak iktidarda olduğu sürece bu uzun vadeli endişeler de büyüyecek.
Kısa vadeli sorunlar etrafında didişip Türkiye’nin toplumsal düzeni, uzun vadeli sorunlar hakkında düşünemiyor. Sığınmacı-göçmen sorunu halk kesimlerinin öfkesi üzerinden ele alınıyor ancak konunun ciddiyetine yakışır bir projeksiyon yok. Keza deprem konusunda da aynı durumdayız. Malatya beşik gibi sallandıkça, İstanbullunun endişesi artıyor. Çare kentsel dönüşüm ama bunun maliyetini karşılamak kimsenin harcı değil. Tarım krizi bir başka uzun vadeli endişe kaynağı. Çiftçinin yaş ortalaması 50’nin üzerinde ve toplumsal düzenimiz genç çiftçileri kente yollamayı tercih ediyor.
Bu sorunların tümü, kısa vadeli didişmelerin yarattığı gürültüye kurban ediliyor. Fakat bir sorunumuz var ki, her geçen dakika, sorun daha da büyüyor. Türkiye demografisi giderek yaşlanıyor. Bunun sosyal güvenlik sisteminde yarattığı risk ise ulusal güvenlik krizi yaratabilecek kadar büyük.
HIZLA YAŞLANIYORUZ
Önce, yaşlanma sürecinin hızını tespit edelim. Bunun için etkili verilerden biri Türkiye’nin ortanca yaşı. Nüfusu en gençten en yaşlıya göre küçükten büyüğe dizince, orta noktanın yaşı Cumhuriyet kurulduğundan bu yana 30’un altındaydı. Hatta 1980’e kadar ortanca yaş yatay bir seyir izliyordu denebilir. Örneğin
